Poa bulbosaL. - Yumrulu Salkım
Bilimsel Betim:
Çokyıllık, yoğun yığınsı gövdeli; taban kınları şişkin, soğan oluşturan. Gövdeler (9−)20−55 cm, pürüzsüz, silindirik, özellikle tabanda yapraklı. Diller 1−2 mm, sivri ilâ yuvarlağa kadar, şeffaf. Yaprak ayaları 0,5−1,5 mm genişliğinde, ± sıkıca içe kıvrık. Bileşik salkım (2−)2,5−7 cm, ± sıkışık (eğer sürgünler taşıyorsa daha az), yumurtamsı; dallar az pürüzlü, en alttaki düğümlerde 2−4. Başakçıklar sıklıkla sürgünler taşır, öyle durumda 6−20 cm, aksi halde 3,5−5 (−7,5) mm. Dışkavuzlar yumurtamsı, neredeyse eşit. İçkavuz kenar damarlarında ve omurgada tüylü, tabanda ± yünlü ya da değil. Kapçık omurgaları az pürüzlü. Anterler 1,4−1,6 mm.
Çiçeklenme zamanı: Mayıs−Temmuz.
Habitat (yaşam ortamı): Bozkırlar, kuru otlaklar, kayalık yamaçlar, maki, frigana, uçurumlar, 0−3000m.
Kaynak:
Doğan M (1985). Poa bulbosa L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 9: 484−485.
Halk Betimi:
Ülkemizde “yumrulu salkım” olarak bilinen bu tür, 55 cm’ye kadar boylanabilen otsu ve soğanlı çokyıllık bir bitki olup Avrasya ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişir. Mayıs ve Temmuz ayları arasında çiçek açar ve bozkırlar, kuru otlaklar, kayalık yamaçlar ve uçurumlarda yetişir. Vahşi ve evcil hayvanların çoğu, küçük memeliler ve kuşlar çiçeklenme zamanında başaklar üzerinde gelişen nişasta ve yağ içeren soğancıkları yerler. Yem veya mera bitkisi olarakta değerlidir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2016). https://en.wikipedia.org/wiki/Poa_bulbosa /, Erişim Tarihi: 30.03.2016.
Anonim 2 (2016). https://gobotany.newenglandwild.org/species/poa/bulbosa/ / , Erişim Tarihi: 30.03.2016.
Anonim 3 (2016). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Poaceae/Poa/ Erişim Tarihi: 30.03.2016.
Anonim 4 (2016). https://gobotany.newenglandwild.org/search/?q=poa/ Erişim Tarihi: 30.03.2016
Cabi E, Doğan M (2012). Poa L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 739-742.