Cirsium hypoleucum DC. Vişne Kangalı

Cirsium hypoleucum DC. - Vişne Kangalı

Bilimsel Betim:

Çokyıllık, (20−)50−200 cm. Gövdeler kanatsız, genellikle hafifçe bileşik salkım şeklinde (nadiren dallanmamış), dallar/çiçekdurumu sapları uzun, seyrek olarak indirgenmiş yapraklı. Orta gövde yaprakları, ¼−¾’üne kadar telek loplu, 6−25 × 3−14 cm, üst tarafta kısa dağınık tüylü, alt tarafta beyazımsı-kaba tüylü, loplar üçgensi ilâ üçgensi-mızraksıya kadar, dişli ilâ lopluya kadar, kenarlar 0,5−6 mm uzunlukta zayıf ilâ sert yapılıya kadar dikenli; tabana yakın yapraklar kanatlı-saplı. Kapitulum ± sarkık, tek (bazen çiftler halinde), uzamış çiçekdurumu sapları üzerinde. İnvolukrumlar yarı küremsi, (13−)15−20 mm. Filariler 6−9-serili, ortadakiler yumurtamsı-dikdörtgensi, sivilceli ve kirpikcikli, neredeyse sivri, yağ kanallı, sıklıkla uçta morumsu ve kısa dikenli-mukronat. Taç yapraklar (15−)18−20 mm, koyu kızıl. Kapçıklar (meyveler) 4 mm. Sorguç 15−17 mm.

 

Çiçeklenme zamanı: Mayıs−Eylül.

Habitat (yaşam ortamı): Ormanlarda (ibre yapraklı ve yaprak döken), gölgeli bayırlar, kaya çıkıntıları, 0−2000 m.

 

Kaynak:

Davis PH & Parris BS (1975). Cirsium hypoleucum DC., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 5: 398–399.

Halk Betimi:

Ülkemizde “vişne kangalı” ismiyle bilinen bu tür, Türkiye’nin kuzeyinde ve Gürcistan’da yayılış gösterir. Koyu kırmızı çiçekleri ile 200 santimetreye kadar uzayabilen çokyıllık otsu bir bitkidir. Mayıs ile Eylül ayları arasında çiçek açar ve ormanlar, gölgeli bayırlar ve kaya çıkıntılarında yetişir.

 

Kaynaklar:

Anonim 1 (2017). https://kocaelibitkileri.com/cirsium-hypoleucum/, Erişim Tarihi: 14.11.2017.

Anonim 2 (2017). http://www.tubives.com/index.php?sayfa=1&tax_id=5248, Erişim Tarihi: 14.11.2017.

Yıldız B (2012). Cirsium L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 141–146.