PRIMULAL. - ÇUHAÇİÇEĞİ
Bilimsel Betim:
Çokyıllık sıkapozlu otlar, tüysüz veya havlı, bazen unlu, salgılı ya da salgısız. Yapraklar basit, rozet-şeklinde, ıtırsız (aromatik, hoş kokulu) değil. Çiçekdurumu bırakteli, genellikle şemsiyemsi veya dairemsi ya da çiçekler tek. Çanak terskonik, çansı veya silindirik. Taç tüpü silindirik, boğazda daralmamış, aya yayık ya da çansı, loplar düz ya da iki ikiye yarık. Yumurtalık üstdurumlu. Sitamenler ve sitilus içkin veya taç tüpünden hafifçe taşkın, genellikle heterositil. Kapsül küremsi, yumurtamsı veya silindirik, çenetli. Tohumlar çok sayıda.
Kaynak:
Lamond J (1978). Primula L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 6: 112.
Halk Betimi:
Ülkemizde “çuhaçiçeği” olarak bilinen bu cins Kuzey Yarımküre’nin ılıman bölgelerinde, Etiyopya, Endonezya ve Yeni Gine'deki tropik dağlarda ve Güney Amerika'nın güneyindeki ılıman bölgelerde doğal olarak yetişir. Bilinen türlerinin yaklaşık yarısı Himalayalar’dan bilinir. Dünyada yaklaşık 392 türü bulunan bu cinsin ülkemizde 9 türü (16 takson) bulunur. Latince’den gelen “Primula” kelimesi “ilk (başlangıç)” gibi anlamlara gelir ve ilkbaharda açan ilk çiçeklerden olduğu için verilmiştir. Alpin dağ yamaçlarından bataklık çayırlara kadar çeşitli habitatlara uyum sağlamış olup ilkbaharın erken dönemlerinde mor, sarı, kırmızı, pembe, mavi veya beyaz renklerde çiçekler açarlar. Basit yapraklar tabanda rozet şeklinde dizilmiştir. Çuhaçiçeği türleri süs bitkisi olarak tercih edildiğinden, büyük ölçüde kültürü ve melezlemesi yapılan bitkilerdir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2016). https://en.wikipedia.org/wiki/Primula /,Erişim Tarihi: 15.04.2016.
Anonim 2 (2016). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Primulaceae/Primula/ Erişim Tarihi: 15.04.2016.
Coşkunçelebi K (2012). Primula L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 770–771.
