LAMIUML. - BALLIBABA
Bilimsel Betim:
Çokyıllık veya biryıllık otlar. Yapraklar yumurtamsı ilâ böbreksiye kadar, kütdişli ilâ dişliye kadar. Yalancı çevrel çiçekdurumları (vertisillasterler) yoğun veya ± aralıklı, çiçek (floral) yapraklarının koltuklarında, 2−12-çiçekli. Bırakteoller mevcut, eşit veya genellikle çanak tüpünden daha kısa. Çanak tüpsü veya çansı, 5-damarlı, hemen hemen her zaman 5 eşit dişli, nadiren 3 uzun ve 2 daha kısa dişli. Taç mor, leylak, pembe, krem veya beyaz, 2-dudaklı; tüp içte halka tüylü veya tüysüz, sıklıkla boğazda genişlemiş; üst dudak külahlı, dümdüz ilâ iki parçalıya kadar; alt dudak 3-loplu, yan loplar genellikle indirgenmiş, bazen küçük bir ek taşıyan, orta lop çok daha geniş, derin girintili, neredeyse saplı bir taban şeklinde daralmış, kütdişçikli veya dümdüz, sıklıkla bariz renklerde lekeli veya işaretli. Sitamenler 4, alt çift üsttekinden daha uzun. Anter tekaları yayık, tüylü. Sitilus iki parçalı. Fındıkçıklar üçgensi, sivri açılı, genellikle ± tepede kesik, pürüzsüz, sivilceli veya solucansı.
Kaynak:
Mill RR (1982). Lamium L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 7: 126−127.
Halk Betimi:
Tekyıllık veya çokyıllık otsu bitkilerden oluşan bu cins ülkemizde “ballıbaba” ismiyle bilinir ve Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişir. Dünyada yaklaşık olarak 25 türü bulunan bu cinsin ülkemizde 15 türü (26 takson) bulunur. Mor, leylak, pembe, krem veya beyaz renkte çiçeklere sahiptirler. Bazı türleri ve çok sayıda kültür çeşiti yaygın olarak yer örtücü veya bahçe bitkisi olarak yetiştirilir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2016). https://en.wikipedia.org/wiki/Lamium/, Erişim Tarihi: 14.02.2016.
Anonim 2 (2016). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Lamiaceae/Lamium/, Erişim Tarihi: 14.02.2016.
Dirmenci T (2012). Lamium L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 555–558.
.JPG)
