DAUCUSL. - HAVUÇ
Bilimsel Betim:
Biryıllık veya ikiyıllık. Yapraklar(1−)2−3-teleksi. Şemsiyeler terminal. Şemsiyenin merkez çiçekleri genellikle verimsiz, morumsu veya siyahımsı kıllara indirgenmiş. Kollar 3 ya da çok sayıda. Bırakteler derin teleksi, teleksi veya 3-parçalı. Taç yapraklar genellikle küçük, beyaz, pembe veya sarımsı renkli. Meyve küçük tüy-benzeri dikenli birincil kabarık çizgili, ikincil kabarık çizgiler daha uzun, tek bir sırada yayık dikenli.
Kaynak:
Cullen J (1972). Daucus L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 4: 531.
Halk Betimi:
Tekyıllık veya ikiyıllık otsu bitkilerden oluşan bu cins ülkemizde “havuç, yabani havuç” isimleriyle bilinir ve dünya çapında yayılış gösterir. Ancak, Kuzey Afrika ve Güneybatı Asya’nın ılıman bölgeleri ana yayılış alanlarıdır. Dünyada 28 türü ve ülkemizde 7 türü (7 takson) bulunur. Beyaz, kırmızımsı, pembemsi veya sarımsı renkte çiçeklere sahiptirler. Bazı türleri yenilebilen köklere sahiptir ve turplarla benzerlik gösterir, fakat tadı acı olabilir veya olmayabilir. Özellikle Daucus carota L. (yabani havuç), önemli kök sebzelerindendir ve gıda sektöründe ekonomik önem taşımaktadır. Havuç bazı vitaminler (A, B, C, E, H), beta karoten, folik asit ve pantotenik asit bakımından zengindir. Gıda olarak kullanılmasının yanında, sağlık açısından görme yeteneğini iyileştirici, kolesterolü düşürücü ve sindirimi kolaylaştırıcı etkilere sahiptir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2015). https://en.wikipedia.org/wiki/Daucus, Erişim Tarihi: 20.12.2015.
Anonim 2 (2015). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Apiaceae/Daucus/, Erişim Tarihi: 20.12.2015.
Bystrıcká J, Kavalcová P, Musılová J, Vollmannová A, Tóth T, Lenková M (2015). Carrot (Daucus carota L. ssp. sativus (Hoffm.) Arcang.) as source of
antioxidants. DOI: 10.14720/aas.105.2.13.
Zdravkovska M, Agic R, Popsimonova G, Bogevska Z, Davitkovska M (2016). Morphologıcal Characterıstıcs And Yıeld Of Carrot (Daucus Carota L.) Grown with Applıcatıon Of Mıcrobıologıcal Fertılızers. UDC 635.13-184.7.
Menemen Y (2012). Daucus L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 58.
.JPG)