Veronica hederifoliaL. - Baharmavisi
Bilimsel Betim:
Veronica triloba Opiz’dan farklı olarak yükselici-yatık duruşu ile ayrılır; yaprakları daha az etli; alt bıraktelerin ayası neredeyse dairemsi, 7–15(–20) × 8–16(–24) mm, genellikle ½’sine kadar (3–)5-loplu, orta lop genellikle yandakileri aşar; yaprak sapları meyvede (7–)9–15(–20) mm; çanak lopları 5–6(–7) × 4–5 mm, genellikle yüzeyde tüysüz, kirpikler her bir tarafta 20–35 adet, 0,8–1,4(–l,6) mm, tabanda 0,08–0,11 mm genişlikte; taç açık mavi, 5–9 mm çapında; sitilus 0,6–1 mm; kapsül 3–4 × 4,5–6 mm; tohumlar elipsoit ilâ neredeyse küremsiye kadar, 2,3–3,3 × 2–3 mm, parlak sarı, daha az belirgin buruşuk, kenar genişlemiş, bariz kıvrık ve incelmiş, ± düzgün.
Çiçeklenme zamanı: (Şubat?−)Mart−Haziran.
Habitat (yaşam ortamı): Ormanlar, gölgelik kayalık alanlar, kum tepeleri, tarlalar, üzüm bağları, 50–2000 m.
Kaynak:
Fischer MA (1978). Veronica hederifolia L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 6: 725–726.
Halk Betimi:
Ülkemizde “baharmavisi” olarak bilinen bu tür, Avrasya’da doğal olarak yetişen daha sonra diğer alanlara yayılmış yaygın bir yabani ottur. Kısa boylu, mavi çiçekli, tekyıllık ve otsu bir bitkidir. Genellikle ormanlar, gölgeli kayalık alanlar, kum tepeleri, tarlalar ve üzüm bağlarında bahar ve yaz aylarında çiçekte görülebilir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2017). https://en.wikipedia.org/wiki/Veronica_hederifolia /, Erişim Tarihi: 25.04.2017.
Güner ED (2012). Veronica L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 677–684.