Reseda luteaL. - Muhabbet Çiçeği
Bilimsel Betim:
Biryıllık ilâ çokyıllık otsu bitkiler, gövdeler 70 cm’ye kadar dik veya yükselici. Alt yaprakların çoğu bazen düz, genellikle tüm yapraklar dar, üç- veya az teleksi. Çanak yapraklar 5−6, kalıcı ve meyvede buruk. Taç yapraklar 6, sarı, ayalar üç loplu ve yanal loplar hilal şeklinde, düz, kütdişçikli ve bazen çok derin düzensiz bölmelere ayrılmış; orta loplar kısa ve düz. Kapsüller silindirik, bazen yumurtamsı ilâ hemen hemen küremsiye kadar veya üçgen şeklinde, tüysüz. Tohumlar sarı ilâ siyaha kadar, parlak, ± pürüzsüz.
var. lutea Fisch. & Mey.
Kapsüller her zaman dik.
Çiçeklenme zamanı: Nisan−Ağustos.
Habitat (yaşam ortamı): Her yerde görülebilen, yol kenarları, tarlalar, hendekler, açık taşlık yamaçlar, vs., 0−2000 m.
Kaynak:
Coode MJE (1965). Reseda lutea L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 1: 502.
Halk Betimi:
Ülkemizde “muhabbet çiçeği” olarak bilinen bu tür, Avrasya ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişir, ancak diğer kıtalara da yayılmış yaygın bir tarla yabancı otudur. Sarı çiçeklere sahip, 70 cm’ye kadar boylanabilen hoş kokulu tekyıllık, ikiyıllık veya çokyıllık bir bitkidir. Önceleri, M.Ö. 1000 yılına kadar bu bitkinin köklerinden sarı boya elde edilirdi. Bu boyanın kullanımı, 20. yüzyılın başında, daha ucuz sentetik sarı renklerin kullanıma girmesiyle terkedilmiştir. Küçük çiçeklerin oluşturduğu başaklar, kelebekler ve arılar için mükemmel bir polen ve nektar kaynağıdır. Nisan ile Ağustos ayları arasında çiçeklerini açar ve yol kenarı, tarlalar, hendekler ve açık taşlık yamaçlarda yetişir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2016). http://wildseed.co.uk/species/view/115 /, Erişim Tarihi: 21.05.2016.
Anonim 2 (2016). https://en.wikipedia.org/wiki/Reseda_lutea / , Erişim Tarihi: 21.05.2016.
Kanoğlu S S (2012). Reseda L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 787–788.