Melilotus officinalis(L.) Pall. - Kokulu yonca
Bilimsel Betim:
Bitki 40−250 cm. Alt yaprakların sitipulları dümdüz. Salkımlar 4−10 cm, taşıyıcı yapraklardan daha uzun. Taç 5,5−7 mm, sarı, kanatlar, omurga ve bayrakçık neredeyse eşit. Bakla 3−5 mm, enine çizgili.
Çiçeklenme zamanı: Mayıs−Eylül.
Habitat (yaşam ortamı): Alt üst edilmiş araziler, 0−1750 m.
Kaynak:
Chamberlain DF (1970). Melilotus officinalis (L) Desr., Şu eserde: Davis PH (ed.) Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 3: 450.
Halk Betimi:
Ülkemizde “kokulu yonca” olarak bilinen bu tür, Avrasya’da doğal olarak yetişen, Kuzey Amerika, Afrika ve Avustralya’ya da sonradan yayılmıştır. Tekyıllık veya ikiyıllık bitkiler olup olgunlaştıklarında uzunlukları 2,5 metreye kadar ulaşabilir. Kokulu yonca, çayır yemi veya hayvancılık yemi olarak kullanılabilir. Fakat bu bitkiler genellikle kumarin içerir, bitki küflendiğinde bu madde güçlü bir “antikoagülan (kanın pıhtılaşmasını engelleyen)” bir toksin olan “dicoumarol”a dönüşür. Bu madde sığırlarda iç kanamaya ve ölüme yol açabilir. II. Dünya Savaşı'ndan önce, ticari tarımsal gübrelerin ortak kullanımından önce bu bitki yaygın olarak toprakların azot içeriğini ve toprak altı su kapasitesini arttırmak için örtücü bir ürün olarak kullanılmıştır. Kokulu yonca, bal arıları için önemli bir nektar kaynağıdır.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2016). https://en.wikipedia.org/wiki/Melilotus_officinalis /, Erişim Tarihi: 12.02.2016.
Anonim 2 (2016). http://www.pfaf.org/user/plant.aspx?LatinName=Melilotus+officinalis /, Erişim Tarihi: 12.02.2016.
Keskin M (2012). Melilotus L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 477−478.