Lolium perenne L. - Çim
Bilimsel Betim:
Gevşek veya yoğun yığınsı gövdeli; küme oluşturan çokyıllık. Gövdeler (9−)13−65(−100) cm, 2−4 düğümlü. Diller 2,5 mm’ye kadar. Kulakcıklar belirsiz veya yok. Yaprak ayaları 5−25 cm × 0,5−5 mm, tüysüz, genç sürgünlerde katlanmış. Başak düz ya da hafifçe kıvrık, (2−)5−20(−27) cm. Eksen nahif, eğrilmiş, düğümlerde 0,5−1,5 mm kalınlığında, tüysüz ya da sadece köşelerde az pürüzlü. Başakçıklar 4,5−18 mm, 3−11 verimli ve 0−1 gelişmemiş çiçekçikli. Üstteki dışkavuz mızraksı ilâ dar dikdörtgensiye kadar, (2,5−)4,5−10(−15) mm. İçkavuz 3,5−7 mm, dikdörtgensi ya da dikdörtgensi-mızraksı; arista yok. Olgun daneler 2,9−5,5 × 0,7−1,5 mm.
Çiçeklenme zamanı: Nisan−Ağustos.
Habitat (yaşam ortamı): Çayırlıklar, otlaklar, kumul tepeler, atık alanlar, 0−2050 m; sıklıkla kültüre alınmış.
Kaynak:
Mill RR (1985). Lolium perenne L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 9: 446.
Halk Betimi:
Ülkemizde “çim” olarak bilinen bu tür, Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişir ve dünya çapında geniş alanlarda doğallaşmış ve kültürü yapılmaktadır. Çokyıllık bir bitki olup 100 cm’ye kadar boylanabilir. Nisan vee Ağustos ayları arasında çiçek açar ve çayırlıklar, otlaklar, kumul tepeler ve atık alanlarda yetişir. Çim ve onun kültür çeşitleri bahçe düzenlemelerinde ve çim sahalarda yer örtücü olarak yaygın kullanılır. Otlayan hayvanlar için oldukça besleyici bir mera bitkisidir ve stok yemi olarakta çiftlik hayvanları için önemlidir. Diğer taraftan, toprak erozyonu kontrol programlarında da kullanılır.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2016). https://en.wikipedia.org/wiki/Lolium_perenne /, Erişim Tarihi: 29.03.2016.
Anonim 2 (2016). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Poaceae/Lolium/, Erişim Tarihi: 29.03.2016.
Cabi E, Doğan M (2012). Lolium L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 730–731.