HEDERAL. - SARMAŞIK
Bilimsel Betim:
Odunsu, tırmanıcı veya sürünücü çokyıllıklar, gövdeler ek kökler yardımıyla tutunarak yükselir. Yapraklar basit, saplı, eliptik ilâ elsi lopluya kadar, sitipulsuz. Çiçekler erdişi, bileşik salkım olarak dizili veya tek çiçekli şemsiye halinde; çanakyapraklar çok küçük; taçyapraklar 5, serbest; yumurtalık 5-hücreli; sitilus 1. Meyve küremsi üzüm şeklinde.
Kaynak:
Chamberlain DF (1972). Hedera L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 4: 538.
Halk Betimi:
Herdem yeşil tırmanıcı ve zeminde-sürünücü odunsu bitkilerinden oluşan bu cins ülkemizde “sarmaşık” ismiyle bilinir. Avrasya ve Kuzey Afrika’da yayılış gösteren, ancak Avrupa ve Kuzey Amerika’da ormanları işgal etmesi sebebiyle çok tercih edilmeyen bitkilerdir. Dünyada yaklaşık olarak 17 türü ve ülkemizde 3 türü (4 takson) bulunur. Sarmaşıkların meyveleri ve nektarları ekolojik olarak önemli bir yere sahiptir. Sarmaşık arısı (Colletes hederae), sarmaşık çiçeklerine tamamen bağımlı olduğu için, yaşam döngüsünün neredeyse tamamını bu bitki etrafında geçirir. Sarmaşığın meyveleri genellikle kuşlar tarafından da yenir. Meyveleri insanlara orta derecede zehirlidir ve yenildiği zaman acı bir tadı vardır. Ekiminin kolaylığı ve iklimlere çabuk uyum göstermesi sebebiyle sarmaşıklar kültür bitkileri arasında en popüler olan bitkilerdendir. Yapraklarının alacalı ve herdem yeşil olması, yabani hayata uyum göstermesi, dar alanlara dikilebilmesi gibi kolaylıklarıyla duvarlara estetik bir görüntü oluşturmak için veya çirkin duvarları gizlemek için çit bitkisi olarak kullanılır.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2015). https://en.wikipedia.org/wiki/Hedera/, Erişim Tarihi: 22.12.2015.
Anonim 2 (2015). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Araliaceae/Hedera/ Erişim Tarihi: 22.12.2015.
Menemen Y (2012). Hedera L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 90.
