SERAPIASL. - SAĞIRKULAĞI
Bilimsel Betim:
Çokyıllıklar, 2(–4) bölünmemiş yumrulu. Yapraklar mızraksı, dik veya bazen katlanmış ve kıvrılmış. Başak ± uzamış, gevşek ilâ yoğuna kadar. Bırakteler belirgin ve büyük, çoğunlukla çiçekleri aşmış. Çanakyapraklar ve taçyapraklar birbirine doğru yaklaşmış sivri uçlu külah şeklinde. Taçyapraklar ± dairesel tabandan uzun ince sivri uca doğru daralmış. Dudak mahmuzsuz, 3-loplu, tabanda arka dudak (hipoçil) ve bariz ön dudak (epiçil) olarak ayrılmış, 2 paralel çıkıntılı, veya tabanda tek nasırlı; arka dudağın (hipoçil) yan lopları dik; ön dudak (epiçil) dil şeklinde, aşağı doğru yönelmiş veya aşağı doğru kıvrılmış. Sütun (kolumn) gaga-benzeri bizsi konektifli. Polen kütlesi (poliniya) tek bir yapışkan tablaya (viskidiyum) bağlanmış ve bir kese içinde. Yumurtalık silindirik ilâ mekiksiye kadar, sapsız, buruk değil, tüysüz.
Kaynak:
Renz J & Taubenheim G (1984). Serapias L., Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 8: 502.
Halk Betimi:
Ülkemizde “sağırkulağı” ismiyle bilinen bu cins Güney Avrupa ilâ Türkiye’ye kadar doğal olarak yayılış gösterir. Dünyada yaklaşık olarak 36 türü bulunan bu cinsin ülkemizde 6 türü (8 takson) bulunur. Cins adını “Serapis”, Antik Çağ'da bir senkretik (birbirinden ayrı düşünce, inanış veya öğretileri kaynaştırmaya çalışan felsefeye sahip kişi) Helenistik-Mısır tanrısından almıştır. Yurtdışında bilinen ismi olan “dil orkidesi” çiçek dudağının dil şeklinde olmasından dolayı verilmiştir. Sağırkulakları yumrulu çokyıllık otsu bitkilerdir.
Kaynaklar:
Anonim 1 (2017). https://en.wikipedia.org/wiki/Serapias, Erişim Tarihi: 10.05.2017.
Anonim 2 (2017). http://www.paulharcourtdavies.com/portfolio369012.html, Erişim Tarihi: 10.05.2017.
Anonim 3 (2017). http://www.theplantlist.org/1.1/browse/A/Orchidaceae/Serapias/, Erişim Tarihi: 10.05.2017
Deniz İG (2012). Serapias L., Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (edlr.), Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, s. 650–651.
